Przełomowe odkrycie pod lodem Arktyki. Badacze: „To dobra wiadomość dla klimatu"

Na czym polega przełomowość badania? Współautorka publikacji, badaczka Lisa W. von Friesen wyjaśnia: „Do tej pory uważano, że wiązanie azotu nie może zachodzić pod lodem morskim, ponieważ zakładano, że warunki życia organizmów wiążących azot są zbyt niekorzystne. Byliśmy w błędzie”.

Możliwe zmiany w morskim łańcuchu pokarmowym

W przypadku większości oceanów azot jest wiązany dzięki obecności sinic (Cyanobacteria). Jak pokazała najnowsza analiza, w Oceanie Arktycznym za ten proces odpowiadają tzw. bakterie niesinicowe (ang. non-cyanobacteria). Ich aktywność została ujawniona dzięki przyspieszonemu topnieniu powierzchni lodów arktycznych. Proces wiązania azotu przez ten typ bakterii został zauważony m.in. pod lodem. Jednak najszybsze tempo wiązania azotu odnotowano na krawędziach lodu morskiego, czyli tam, gdzie topnienie jest najbardziej intensywne.

Im więcej azotu w wodzie, tym szybszy wzrost glonów. Te z kolei stają się pożywką dla organizmów wchodzących w skład morskiego łańcucha pokarmowego. „Ponieważ glony są głównym źródłem pożywienia dla małych zwierząt, takich jak skorupiaki planktonowe, które z kolei są zjadane przez małe ryby, większa ilość glonów może ostatecznie wpłynąć na cały łańcuch pokarmowy” – zauważa Lisa W. von Friesen.

Czytaj więcej

Lasy

Ikea kupuje lasy nad Bałtykiem. Rekordowa transakcja

Należąca do IKEA firma Ingka Investments chce kupić od szwedzkiego koncernu Södra ponad 153 tysią...

Więcej bakterii, lepsze pochłanianie dwutlenku węgla?

Nowa analiza odsłoniła także czynnik o potencjalnie pozytywnym znaczeniu, ale wymagającym jeszcze zbadania. Jak zauważono, zwiększenie ilości glonów w rejonie Oceanu Arktycznego może zwiększyć absorpcję CO2. Rosnąca biomasa to większa powierzchnia fotosyntezy i wychwytywanie większej ilości dwutlenku węgla. Jednocześnie podkreśla się, że lokalne systemy biologiczne są bardzo złożone, a wpływa na nie wiele czynników.

Naukowcom trudno obecnie ustalić, jakie będą długofalowe rezultaty tego procesu. Wyniki badania mają jednak duży potencjał. „Dla klimatu i środowiska to prawdopodobnie dobra wiadomość” – podsumowuje główny autor badania prof. Lasse Rieman. I zaznacza, że temat wiązania azotu przez bakterie powinien być uwzględniany w modelach prognostycznych dotyczących przyszłości Oceanu Arktycznego.