Czy torby wielokrotnego użytku są bardziej przyjazne dla środowiska niż jednorazowe torby z plastiku? W opublikowanym niedawno w czasopiśmie Environmental Science and Technology badaniu, profesor Shelie Miller z Uniwersytetu Michigan zwróciła uwagę na moralną dwoistość zrównoważonego rozwoju w zakresie stosowania plastikowych toreb, reklamowanych jako mające służyć długie lata, a co za tym idzie – nie szkodzić środowisku, dzięki unikaniu generowania dodatkowych odpadów.
Co do zasady, tworzenie produktów wielokrotnego użytku ma pozytywny wpływ na środowisko, ale tylko wówczas, gdy są używane na tyle często, by uzasadnić ich powstanie, z reguły związane z wykorzystaniem większej ilości materiału. Natomiast kupowanie toreb wielokrotnego użytku tylko po to, by wykorzystywać je sporadycznie, mija się z celem i zaprzecza całej idei ich powstania – kluczem wydaje się być ograniczenie konsumpcji, tak by zakup takiej torby był decyzją przemyślaną, a nie podjętą pod wpływem impulsu.
Plastik z pewnością pozostaje jednym z największych, współczesnych problemów środowiskowych. Każdego roku do oceanów trafia około 8 milionów ton tego materiału, a na każdy ich kilometr kwadratowy przypada 5,25 biliona drobin mikroplastiku, z kolei recyclingowi poddaje się realnie około 9% odpadów, które są do tego przeznaczone. Według organizacji Plastic Oceans, 380 milionów ton plastiku produkowanego każdego roku stanowią produkty jednorazowego użytku. Toniemy w plastiku i nie ma sensu usprawiedliwiać dalszego wykorzystywania tego materiału, ale zastąpienie jednego produkty drugim niewiele zmieni, jeśli nie zmienimy swojego podejścia.
Przeprowadzone w 2014 roku w Stanach Zjednoczonych badanie wykazało, że torby wielokrotnego użytku produkowane z LDPE i polipropylenu rzeczywiście mają mniejszy wpływ na środowisko. Z tego samego badania wynika jednak, że aż 40% kupujących nagminnie zapomina o zabraniu takiej torby z domu, korzystając finalnie z kolejnych plastikowych „jednorazówek”, co powoduje dalsze generowanie odpadów.
To, jak konsumujemy, wydaje się ważniejsze niż to, co konsumujemy, także z przyczyn związanych z jedzeniem z dostawą. Mimo, że aplikacje mobilne, opakowania i dostawy nie są neutralne emisyjnie, to jak udowodniło badanie prof. Miller z 2019 roku jedzenie na wynos może generować mniej odpadów, niż przygotowanie posiłku w domu. Dzieje się tak za sprawą tendencji do większego marnowania żywności podczas gotowania na własną rękę (i po zjedzeniu). Zamawiając posiłek, ludzie wyrzucali statystycznie mniej żywności niż w przypadku domowego jedzenia, dzięki czemu ich negatywny wpływ na środowisko był mniejszy.
