Materiał powstał we współpracy z Viessmann
Dekarbonizacja systemu energetycznego ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia celów klimatycznych na rok 2030. Jak duży, biorąc pod uwagę strukturę zużycia energii w budynkach jednorodzinnych, jest potencjał tych zmian?
Aby ograniczyć negatywny wpływ człowieka na środowisko konieczne jest przejście z paliw kopalnych na odnawialne źródła energii (OZE). Droga transformacji energetycznej, którą przemierzamy, jest wyboista, lecz możliwości zmian są duże.
Biorąc pod uwagę strukturę zużycia energii, według danych CEEB (2022) największy udział w bilansie energetycznym Polski mają gospodarstwa domowe. Szacuje się, że tylko 26 proc. systemów grzewczych pracujących w polskich domach i mieszkaniach nie przyczynia się w znaczny sposób do zanieczyszczenia powietrza, a jedynie 2 proc. można zaliczyć do ekologicznych źródeł ciepła. Ok. 55 proc. domów jednorodzinnych ogrzewanych jest paliwem stałym (33 proc. węglem i 22 proc. drewnem).
Istnieje zatem ogromny potencjał do modernizacji i zredukowania zużycia paliw kopalnych oraz energii cieplnej. Stwarza to możliwość znacznego obniżenia kosztów eksploatacji domowych systemów grzewczych i ogromnej redukcji emisji zanieczyszczeń.
