Tak wskazują eksperci Allianz w swoim najnowszym raporcie. Globalna dekarbonizacja sektora przemysłowego według raportu będzie wymagała inwestycji o łącznej wartości 2,7 bln euro do 2050 r. Z tego UE potrzebuje 8 proc., czyli 210 mld EUR, z czego połowa na same inwestycje w elektryfikację.
Reszta jest prawie równo podzielona między wykorzystanie wodoru, innowacyjne procesy produkcyjne i nowe technologie. Ponadto, wynoszące 330 mld EUR do 2050 r., całkowite potrzeby inwestycyjne przemysłu UE w zakresie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS) są prawie o 60 proc. wyższe niż inwestycje we wszystkie inne środki dekarbonizacji przemysłu łącznie.
Aby sprostać celo potrzebom, kraje UE-28 muszą inwestować 3 mld euro rocznie w latach 2020-2030 i 9 mld euro rocznie w latach 2030-2050, kiedy technologie będą gotowe do wdrożenia na pełną skalę. Przemysł celulozowo-papierniczy wymaga największych inwestycji ogółem – 78,4 mld euro do 2050 r. – następnie żelaza i stali (55,4 mld euro) oraz cementu (37,6 mld euro). Inwestycje te ograniczyłyby emisje o 265 MtCO2 (-92 proc.), co daje średnią inwestycję w redukcję w wysokości 790 euro na tCO2.
W tym kontekście w opinii Allianz Trade rządy powinny wykorzystać dostępne im instrumenty (np. dotacje, podatki od emisji dwutlenku węgla), aby skutecznie dostosować ścieżki sektorowe do nadrzędnych celów przejścia na zerową emisję netto.
Według analityków w ciągu ostatnich kilku dekad sektor przemysłowy poczynił znaczne postępy w zakresie redukcji emisji i poprawy efektywności energetycznej. Do 2010 r. sam przemysł europejski ograniczył swoje emisje o -29 proc., a do 2020 r. o -39 proc. w porównaniu z poziomami z 1990 r. Pomimo intensywnej międzynarodowej konkurencji z analiz Allianz Trade wynika, że przemysłowi europejskiemu udało się dostosować swoje praktyki i modele biznesowe do celów kontynentu w zakresie klimatu i energii, zachowując jednocześnie opłacalne podejście gospodarcze.
