O tym, że kryzys klimatyczny ma katastrofalny wpływ na zdrowie ludzi, naukowcy mówią od dawna. Wynikające z niego m.in. coraz częstsze i bardziej intensywne fale upałów przyczyniają się ogromnej liczby przedwczesnych zgonów, która w tym roku jedynie w Europie przekroczyła 60 000. Fatalne dla zdrowia są również te działania, które przyczyniają się do wzrostu emisji gazów cieplarnianych, będących główną przyczyną pogłębiania się kryzysu klimatycznego. Opublikowana na początku roku analiza organizacji Health and Environment Alliance (HEAL) pt. “Szkodliwy węgiel. Jak rezygnacja ze spalania węgla poprawi stan zdrowia publicznego w Polsce?” wykazała, że wygaszanie produkcji energii z węgla mogłoby zapobiec 34 tysiącom przedwczesnych zgonów oraz tysiącom nowych przypadków chorób i utraconych dni pracy do 2049 roku, czyli do czasu, kiedy według deklaracji polskiego rządu, będą w kraju funkcjonować elektrownie węglowe. Gdyby Polska zdecydowała się na odejście od węgla do 2030 roku, budżet państwa mógłby też zaoszczędzić 273 miliardy złotych.
Czytaj więcej
Naukowcy odnaleźli powiązanie między poziomem stężenia pyłami zawieszonymi PM2,5 a wzrostem antybiotykoodporności w 166 krajach.
O uznanie relacji pomiędzy kryzysem klimatyczny oraz kryzysem bioróżnorodności a zdrowiem publicznym zabiegają lekarze i naukowcy, którzy opublikowali list otwarty, wzywając Światową Organizację Zdrowia do przyznania, że światowi przywódcy powinni traktować je jako elementy tego samego problemu, a co za tym idzie, rozwiązywać je wspólnie.
W liście otwartym redaktorzy pism medycznych podkreślają, że „kryzys klimatyczny będzie miał poważne skutki dla zdrowia, ponieważ w wyniku zakłóceń społecznych i gospodarczych systemów [wystąpią] niedobory ziemi, schronienia, żywności i wody, pogłębianie ubóstwa, co z kolei doprowadzi do masowych migracji oraz konfliktów”. Ostrzegają, że rosnące temperatury, coraz częstsze i groźniejsze w skutkach zjawiska pogodowe, zanieczyszczenie powietrza oraz rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych stanowią jedne z głównych problemów zdrowotnych powiązanych ze zmianami klimatycznymi.
Zauważają jednak, że „natura ma niezwykłą moc przywracania”, a wylesione tereny można przywrócić do użytku. Stwierdzają też, że warto brać przykład z ludności rdzennej, gdyż jej podejście do ziemi jest szczególnie korzystne w kontekście regeneracji. Chwalą też jej kontakt z naturą, który jest również korzystny dla zdrowia. Tymczasem większość społeczeństwa traci więź z naturą, co w połączeniu z postępującą utratą różnorodności biologicznej prowadzi do wzrostu występowania m.in. zaburzeń neuropsychiatrycznych, alergii czy chorób autoimmunologicznych.
