Na wczorajszym spotkaniu (czwartek, 17.06.2021 r.) MSK przedstawił swoje postulaty dotyczące koniecznych zmian w oświacie i wprowadzenia do programu nauczania edukacji klimatycznej. Ta powinna być bowiem wiedzą powszechną i dostępną dla każdego, niezależnie od wieku, płci czy statusu społecznego. Edukację związaną z kryzysem klimatycznym i bioróżnorodnością należy prowadzić w oparciu o najlepszą, dostępną wiedzę naukową, a zagadnienia z tym związane powinny być obecne w programach wielu przedmiotów szkolnych, ukazując złożoność etyczną, naukową i społeczną wyzwania. W spotkaniu uczestniczyła również pani poseł Jadwiga Emilewicz i przedstawiciele UN Global Compact Network Poland, Kamil Wyszkowski oraz Sylwia Łyskawka. Młodzieżowy Strajk Klimatyczny reprezentowali Maria Pobojewska, Maria Budzowska, Emilia Rygielska, Marta Walkowiak, Jakub Stankowski, Wojciech Stangierski, Jan Dąbrowski i Maciej Matuszczak.
Postulaty Młodzieżowego Strajku Klimatycznego
Aktywiści zaproponowali więc zmiany w zakresie programów nauczania biologii, geografii, chemii, fizyki, wiedzy o społeczeństwie, historii, języka polskiego oraz podstaw przedsiębiorczości. Dziś, pomimo, że niektóre kwestie związane z walką o klimat są poruszane, to w wielu przypadkach brakuje aktualnych i rzetelnych informacji, nie ma także spójności i kompleksowego podejścia w przekazywanej wiedzy. Konieczne jest więc również przeszkolenie nauczycieli, tak aby dysponowali zweryfikowaną i rzetelną wiedzą, umożliwiającą prowadzenie takich lekcji.
Druga kwestia poruszona przez Młodzieżowy Strajk Klimatyczny w trakcie spotkania z ministrem Przemysławem Czarnkiem, to zmiana spojrzenia na kryzys klimatyczny, który dziś nie jest traktowany jako społeczny. Według aktywistów klimatycznych szkoła powinna kształtować odpowiednie postawy wśród uczniów, zachęcać do aktywnego zaangażowania się w tematy społeczne i budować poczucie wspólnej odpowiedzialności za społeczeństwo, przyrodę i przyszłość kolejnych pokoleń.
I wreszcie, kwestia wsparcia przez system oświaty uczniów i nauczycieli w walce z depresją klimatyczną oraz problemami ze zdrowiem psychicznym. To narastający problem, wynikający z głębokiego niepokoju o swoją przyszłość już uświadomionej młodzieży.
Zmienić powinno się również samo funkcjonowanie szkół, aby stały się przykładem zrównoważonego wykorzystania zasobów i osiągnęły neutralność klimatyczną najpóźniej do 2030 roku.