Lasy Państwowe i resort środowiska, kierowany przez Edwarda Siarkę z Suwerennej Polski chcą wycinać drzewostany ponadstuletnie w Puszczy Białowieskiej. Przedstawiony projekt Zintegrowanego Planu Zarządzania obiektem UNESCO to dewastacja Puszczy i kolejny konflikt o najcenniejszy przyrodniczo las nizinny Europy – ostrzega Pracownia na rzecz Wszystkich Istot.
4 lipca br. zaprezentowano Zintegrowany Plan Zarządzania dla Obiektu Światowego Dziedzictwa Puszcza Białowieska. Dokument był przygotowywany od 2022 r. przez Instytut Ochrony Środowiska Państwowego Instytutu Badawczego oraz – jak się wyrażono podczas konferencji podsumowującej prace nad nim – w ścisłej współpracy z pełnomocnikiem rządu ds. leśnictwa i łowiectwa Edwardem Siarką. Projekt zakłada wyłączenie części starodrzewów objętych obecnie bierną ochroną w ramach strefy III i ich włączenie do strefy IV, w której leśnicy będą mogli je wyciąć. Plany te pokrywają się z przygotowanymi przez Nadleśnictwa Hajnówka, Browsk i Białowieża projektami Planów Urządzenia Lasu na kolejną dekadę.
Czytaj więcej
Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego przyjęła Raport z misji Komisji PETI w Puszczy Białowieskiej.
– Lasy Państwowe razem z resortem środowiska przygotowują się do kolejnej dewastacji Puszczy Białowieskiej. Zaprezentowany projekt zamiast rozwiązać problem złego zarządzania Puszczą generuje kolejny konflikt o to wyjątkowe miejsce. Projekt osłabia ochronę Puszczy przez wyłączenie części drzewostanów ponadstuletnich z ochrony i umożliwienie ich wycinki. Na takie działania, niezgodne m.in. z planem zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000, nie ma zgody – zapowiada Sylwia Szczutkowska z Pracowni na rzecz Wszystkich Istot.
Puszcza Białowieska na liście UNESCO
Zintegrowany Plan Zarządzania według Konwencji UNESCO to obowiązkowy dokument, który reguluje działalność na terenie obiektu Światowego Dziedzictwa, dając priorytet ochronie tzw. „uniwersalnej wartości obiektu”. W przypadku polskiej części Puszczy Białowieskiej, cała została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2014 r. Wartości, które ma chronić strefa UNESCO to siedliska kluczowe dla ochrony różnorodności biologicznej oraz niezakłócone trwanie naturalnych procesów. Oba te kryteria spełniają właśnie drzewostany ponad stuletnie. Dzięki wyeliminowaniu gospodarki leśnej ze strefy chroniącej starodrzew (strefa III UNESCO), drzewostany ponad stuletnie nie są wycinane tylko mają szansę się zestarzeć i naturalnie obumrzeć. Stare drzewa, drzewa biocenotyczne i zamierające a także martwe drewno są miejscem występowania wielu cennych i zagrożonych w skali Europy gatunków tj. dzięcioł białogrzbiety i trójpalczasty, sowy włochatki i sóweczki czy chrząszczy saproksylicznych – gatunków reliktowych lasów naturalnych. Obecność takich miejsc jest niezbędna dla skutecznej ochrony przyrody Puszczy Białowieskiej. W Puszczy wyznaczone są także strefy aktywnej gospodarki leśnej (strefa IV) w której dopuszczona jest niekomercyjna gospodarka leśna.
