Królik białoogonowy, znany również jako zając preriowy i biały jack, to gatunek zająca występujący w zachodniej Ameryce Północnej. Jego ciemne futro jesienią zmienia się na białe, które przystosowane jest do zimy. Dziś, w wyniku zmian klimatu, najzimniejsza pora roku trwa jednak coraz krócej, w związku z czym ciemne futro zwierzęta zrzucają z siebie później, a „przywdziewają” je wcześniej.
Klimatolodzy oraz biolodzy z Universidade do Porto w Portugalii, którzy współpracowali z badaczami z University of Montana i Denver Museum of Nature & Science w USA, podkreślają, że obecnie dotyczy to nie tylko królików, lecz i innych gatunków ssaków, które zmuszone są, aby przystosować się do nowych warunków. Naukowcy zauważają jednak, że przypadek królika pochodzącego z amerykańskiego stanu Montana jest dobry do omawiania pod tym względem, że jego populacja jest stale obserwowana, a futro tego zwierzęcia gromadzone jest w muzeach historii naturalnej od dziesięcioleci. Eksperci dzięki temu mają możliwość sprawdzenia, jak ubarwienie tego gatunku zmieniało się w czasie oraz jaki wpływ miały na to zmiany temperatur.
Czytaj więcej
Zmiany klimatyczne nie pozostają bez wpływu na świat zwierząt. Naukowcy zauważyli, że ich wygląd ulega zmianom w miarę ocieplania się klimatu.
Im większa różnorodność w populacji, tym większa zdolność do adaptacji
W artykule opublikowanym w czasopiśmie naukowym „Science” badacze zaznaczyli, że zmiany klimatyczne już zaczęły wpływać na zakres i czas trwania pokrywy śnieżnej i dlatego przez część roku wiele osobników i populacji „nie pasuje” do otoczenia. Eksperci zauważyli, że tym samym zwierzęta narażają się na to, że zanim jeszcze będą miały potomstwo, to zostaną ofiarami drapieżników.
By sprawdzić, jak zmienia się futro amerykańskich królików, badacze przyjrzeli się ich genetyce. Porównali oni zmienność koloru sierści i kodujące ją predyspozycje genetyczne u tych zwierząt, biorąc pod uwagę, że żyją one na różnych wysokościach. Eksperci korzystali także z danych pochodzących z kilkudziesięciu lat obserwacji oraz z zebranych na przestrzeni lat próbek sierści. Dzięki temu mogli dowiedzieć się, jak szybko gatunek ten może przystosować się do skrócenia sezonu zimowego, kiedy ziemia przykryta jest śniegiem.